Yogaleraars vindt je overal

Mijn Puur-Yoga ‘leven’, vrijdag 17 februari 2023

Ik hoor de luidsprekers in het station die aankondigen dat mijn trein aankomt op perron 9. Ik was net op tijd want ik wou nog een koffie halen voor ik aan mijn anderhalf uur durende rit begin. Net op tijd en nog niet goed wakker en misschien zelfs een beetje nors omdat ik tegen deze lange dagen in Brussel opkijk. Terwijl de trein met een piepend geluid aankomt, kijk ik naar de beker in mijn handen en ik zie dat mijn naam eindelijk juist geschreven werd… Of toch ook niet, een ‘s’ teveel. Maar dan zie ik het hartje waardoor mijn hart ook lacht en er spontaan een glimlach tevoorschijn komt. Ik mompel ‘zo lief’ en ik voel een traantje komen. (deze komen de laatste tijd wat sneller dan anders)…

“Everyone is my teacher. Some I seek. Some I subconsciously attract. Often I learn simply by observing others. Some may be completely unaware that I’m learning from them, yet I bow deeply in gratitude.”

Eric Allen

Ik denk aan de jongeman in de Starbucks winkel, tenger, zachte ogen, vriendelijke glimlach, geduldig en onzeker. Ook hij is vroeg uit zijn bed gekomen om voor mensen zoals ik koffie te maken. Heel mindfull maakte hij de melk klaar voor mijn latte en hij nam zijn tijd. Ik begon misschien wel wat ongeduldig te worden, maar toch liet hij mij op adem komen. Hij giet de melk in mijn beker en kijkt met zachte ogen en een zalige glimlach naar mij toen hij mijn naam uitsprak. Ik dacht aan Thich Nhat Hanh en de ‘inner smile’ waar hij het zo vaak over had. Deze jongeman, want ik schat hem amper 20 jaar, had die innerlijke glimlach en het raakte me.

Ik wens hem een mooie dag toe en ren naar perron 9. Zuchtend van vermoeidheid kijk ik naar mijn beker en zie ik mijn naam én het hartje. Mijn naam en het hartje werden geschreven door het meisje die mijn bestelling opgenomen had, waarschijnlijk denkt ze er niet echt bij na of is het een marketing strategie van Starbucks. Maar ik ben wel geraakt… en misschien zijn er veel mensen die ‘s ochtends met dat norse gevoel klaar staan om te gaan werken die geraakt worden met dit eenvoudige gebaar waarin gezegd wordt: ‘Ik zie jou…’.