Stille zaterdag

Het is stil.

God wat is jouw timing “Juist”
Vandaag is het stille zaterdag.
Ik moet dus stil zijn.
Ik moet luisteren en naar binnen gaan.
Mijn fysieke stem is gisteren uit gevallen, waardoor ik “gedwongen” werd om stil te worden.

Stille zaterdag is een overgang van dood naar verrijzenis, van donker naar licht.
De stilte in mij is als een licht dat aangestoken wordt in een donkere kamer.
Alles wordt helder en klaar.
De laatste tijd kwam de stilte in het gedrang, ik had zorgen.
Ik ben nu eenmaal een mens.
Maar heel vlug werd het weer donker in mij, oud en nieuw verdriet en twijfel staken de kop op samen met fysieke pijn die zo herkenbaar is.
Ik moest dus terug stil worden.
Ik moest terug luisteren naar de fluisteringen van mijn hart.
De verplichte stilte is vandaag mijn leraar die mij toont dat het oké is om af en toe ook duisternis te voelen.
Want hoe kunnen we licht ervaren als we niet weten wat donker is.
Ik heb opnieuw geleerd, synchroon met de Goede Week.

Dankjewel God voor de lessen die ik kreeg.

Ik ontvang Uw licht met een open hart en zet mijn zielswerk verder om mensen hun licht te helpen ontdekken om lichter door het leven te gaan.

Zalig Pasen.

Isabel 🙏