[et_pb_section fb_built=”1″ _builder_version=”4.7.4″ _module_preset=”default”][et_pb_row _builder_version=”4.7.4″ _module_preset=”default”][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”4.7.4″ _module_preset=”default”][et_pb_text _builder_version=”4.7.4″ _module_preset=”default”]
Ik heb zin om te schrijven, ik heb al enkele weken nood aan schrijven, maar ik had tijd nodig om zeker te zijn als ik dit wel kon en wou delen.
Enkele weken geleden moest ik afscheid nemen van een dierbare, iemand die in mijn leven, in mijn ontwikkeling, een héél belangrijke rol heeft gespeeld. Deze gebeurtenis bracht de innerlijke kentering waar ik al een tijdje naar op zoek ben.
Mireille…
Twintig jaar geleden geloofde ze in mij, terwijl ik niks van diploma had noch ervaring in de parfumeriesector waar ik zo graag wou in werken.
Grappig is dat zij me leerde om juist niet aan de wereld te tonen wie de echte Isabel was en hoeveel verdriet, angst en pijn er zat. Ze leerde me in mijn kracht staan, ook al besefte ik dit niet op het moment zelf. Het waren harde lessen, het eerste jaar was verschrikkelijk. Tranen met tuiten huilde ik soms als ik een dag met haar gewerkt had. Ik moest hard zijn zei ze. Ik mocht die zachte kant (toen) niet laten zien.
Onbewust maakte ze van mij een sterke vrouw en ontdekte ik mijn talent om met mensen om te gaan en deed ze mijn drang naar kennis en geestelijke voeding wakker worden. (Ik kon omwille van privé omstandigheden mijn middelbare school nooit voltooien, wat me altijd een minderwaardig gevoel gaf. Maar bij haar leerde ik dat je nooit te oud bent om te leren en te “groeien”. ) Ik leerde haar met de dag meer te appreciëren en bewonderde haar kennis.
Ondanks de (harde) lessen en het vertrouwen dat ik van haar kreeg, kon ik daar niet blijven. Mijn toenmalige financiële situatie liet dat niet toe en ik koos voor een job bij de concurrentie waar ik meer uren kon werken. Ik heb haar hiermee pijn gedaan, daar ben ik me ten volle van bewust. Ze heeft me dat goed laten voelen. Wat ben ik kwaad op haar geweest omdat ze me zoveel pijn deed. De wijsheden die ik de laatste jaren vergaarde lieten me beseffen dat ze mij graag zag en dat ze boos was dat ik haar in de steek had gelaten na alles wat ze had gedaan.
Een paar jaar geleden, toen ik opnieuw werkzaam was in de parfumerie, was ze aanwezig tijdens een vergadering die boven onze winkel doorging. Ik ben met een héél klein hartje naar boven gegaan. Ze zat in de keuken, alleen. Ik keek in haar ogen en ze stond recht, kwam naar mij en nam me huilend in haar armen. We hebben woorden van vergeving en begrip naar elkaar toe uitgesproken.
Een paar weken geleden is ze het slachtoffer geworden van een brand in haar appartement. Enkele uren later is ze aan haar verwondingen overleden. Een vreselijke manier om te sterven.
Ik heb het gevoel dat ze sindsdien dichtbij is en me nu de woorden influistert dat het nu tijd is om de zachte en echte Isabel te zijn en te durven tonen. Iets wat ze gans haar leven zelf nooit echt durfde. Ik bid dat haar ziel kan herstellen van het aardse lijden dat ze hier had. Ik ben zo dankbaar dat ik haar in één van de moeilijkste momenten van mijn leven ben tegengekomen. Maar ik geloof dat het zo moest zijn. Want ze heeft mij “wakker” gemaakt.
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][et_pb_row _builder_version=”4.7.4″ _module_preset=”default”][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”4.7.4″ _module_preset=”default”][et_pb_divider _builder_version=”4.7.4″ _module_preset=”default”][/et_pb_divider][/et_pb_column][/et_pb_row][et_pb_row column_structure=”1_2,1_2″ _builder_version=”4.7.4″ _module_preset=”default”][et_pb_column type=”1_2″ _builder_version=”4.7.4″ _module_preset=”default”][et_pb_image src=”https://puuryoga.com/wp-content/uploads/2017/07/foto-marleen-ponnet-mireille.jpg” title_text=”foto marleen ponnet mireille” _builder_version=”4.7.4″ _module_preset=”default”][/et_pb_image][/et_pb_column][et_pb_column type=”1_2″ _builder_version=”4.7.4″ _module_preset=”default”][et_pb_text _builder_version=”4.7.4″ _module_preset=”default”]
Deze foto werd genomen door mijn dierbare vriendin Marleen. Beiden waren we leerlingen van Mireille. Marleen heeft het levenswerk van Mireille om kennis door te geven prachtig verder gezet en honderden mensen opleiding gegeven binnen de parfumerie.
De dag dat Mireille haar as over haar ‘zeetje’ in Oostende uitgestrooid werd, heeft Marleen deze foto genomen. Het licht was krachtig die dag. Ik weet dat ze onderweg naar ‘huis’ begeleid werd door haar engelen…
Het gaat je goed daarboven dierbare lerares.
Ik zal je nooit vergeten.
Untill we meet again xxx
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]