Gaan we knuffelen?

• 

21 januari is internationale knuffeldag, bij mij is het elke dag knuffeldag… het liefste wat ik doe.

Het belang van knuffelen is heel groot, zeker tussen ouder en kind. Een studie van UCLA uit 2013 blijkt dat onvoorwaardelijke liefde en affectie van een ouder kinderen emotioneel gelukkiger en minder angstig maken. De hersenen veranderen namelijk door de affectie. Aan de andere kant hebben de negatieve impact van kindermishandeling en een gebrek aan affectie gevolgen op mentaal en fysiek vlak. Dit kan leiden tot allerlei fysieke en emotionele problemen gedurende het hele leven. Wetenschappers denken zelfs dat affectie van de ouders een individu echt kan beschermen tegen de schadelijke effecten van stress tijdens de kindertijd.

De onderzoekers concludeerden dat dit effect veroorzaakt wordt door het hormoon oxytocine. Dat is een chemische stof in de hersenen die vrijkomt wanneer iemand liefde en verbondenheid voelt. Er werd eerder al aangetoond dat het ouders helpt om een band te creëren met hun kinderen, omdat het voor een gevoel van vertrouwen en steun zorgt tussen hen. Deze band helpt onze hersenen waarschijnlijk bij het produceren en gebruiken van oxytocine, waardoor een kind meer positieve emoties ervaart.

Er is veel onderzoek gedaan naar de werking van het hormoon en neurotransmitter oxytocine.
Vooral door professor Kerstin Uvnäs Moberg (emeritus), hoogleraar fysiologie, verbonden aan het Karolinska-instituut in Stockholm, Zweden.

Zij is een internationale autoriteit op het gebied van oxytocine, ze heeft meer dan 400 wetenschappelijke artikelen geschreven. In het door haar geschreven boek “De Oxytocinefactor”, beschrijft ze een vergeten kant van het leven, namelijk, niét ons alledaagse stresssysteem, maar de ondergesneeuwde tegenhanger: het systeem van onthaasting, genezing en verbondenheid.

Dat ene stofje is een onmisbare schakel in een hele keten van stoffen, een ingenieus patroon van zenuwen, boodschapperstoffen (neurotransmitters) en hormonen die samenwerken.  Zo beïnvloedt het knuffelhormoon waarschijnlijk de aanmaak van serotonine, dopamine en noradrenaline. Allemaal stoffen die onze stemming beïnvloeden.

In het begin catalogeerden wetenschappers dit machtig stofje als typisch vrouwelijk. Later bleek dat ook mannen en kinderen oxytocine aanmaken omdat dit hormoon bij elk levend wezen werkzaam is van zodra verbondenheid, steun, harmonie en liefdevolle aanraking van de partij zijn.

Oxytocine, het hormoon van de liefde vermindert stress en verlaagt aldus de bloeddruk, de hartslag en de spierspanning. Bovendien verhoogt het de lichaamstemperatuur, gaat het ontstekingen tegen en bevordert het de genezing van wonden.

En weet je wat nog het allermooiste is? Zoals hierboven gezegd, wordt ocytocine niet enkel aangemaakt in de ontvanger, maar evengoed in degene die het vriendelijk woord spreekt of de ander de hand reikt.

Met andere woorden: oxytocine zet een heel systeem van rust en verbondenheid in gang – de natuurlijke en vaak vergeten tegenhanger van ons stress-systeem.

---

Er zijn veel dingen die oxytocine aanmaken, slaap is een heel belangrijke leverancier van oxytocine, lachen, zonlicht, dansen, zingen, vrijen, knuffelen, strelen… Maar ook YOGA !!!

Yoga en de aanmaak van oxytocine:

• Diepe ademhaling, pranayama is een belangrijk onderdeel van yoga. Wanneer we langzaam en diep ademen wordt er warmte in het lichaam gecreëerd. Warmte laat ons lichaam toe om oxytocine aan te maken. Denk aan zonlicht… zonlicht is een stimulans van oxytocine.

• Door de beoefening van asana, warmen we de spieren en de gewrichten, er komt een diepere doorbloeding in het lichaam waardoor men zich comfortabel en ontspannen voelt.

• En wanneer we mediteren en diep ontspannen in Savasana laten we nog meer productie van oxytocine toe.

• Yoga is ZELFZORG… je leert bewust te worden van je lichaam. Op een zachte manier voel je elk deel van je lichaam heel bewust, je geeft liefde en aandacht, iets wat we door onze stresserende levensstijl te weinig doen.

• De zenboeddhistische monnik Thich Nhat Hanh leerde mij via zijn boeken dat glimlachen naar ons lichaam en naar die delen dat we zo vanzelfsprekend vinden, als een helende zalf werkt. Op die manier ook dankbaarheid brengen naar je lichaam voor het vele werk dat het al jaren doet… je in staat stelt het leven te kunnen ervaren.

Zachte omhelzing,

Isabel x

---