Namasté
Wanneer we naar de Vedische tijd (Ca. 1500 – 500 v.C) terugkijken dan was de relatie tussen de leraar (goeroe) en leerling (shishya) heel belangrijk en bijna familiaal. Dat is een heel ander beeld dan we nu hebben waar we vandaag over de ganse wereld duizenden yogaleraars hebben.De relatie student-leraar vormt de kern van yoga. Het is door onze leraren dat we de weg naar bevrijding, de weg van yoga leren.
Destijds woonde de student die het geluk had om door de gekozen leraar te worden geaccepteerd in de ashram van die leraar totdat de leraar zei dat ze klaar waren. Ondertussen was de student verantwoordelijk voor het praktisch dienen van de leraar: hout hakken, water halen, de dieren en gewassen van de leraar verzorgen en in het algemeen doen wat nodig was. De relatie leraar-leerling was letterlijk onbetaalbaar, maar toen de student zijn studie afrondde, was hij zijn leraar een vergoeding verschuldigd ( goeroe dakshina). Dit kan geld zijn, maar meestal niet. Vaak was het een dienst, en het kon alles zijn wat de leraar vroeg.
In de Yoga Sutra (hoofdstuk één, verzen 24-26), spreekt Patanjali over Ishvara als de oorspronkelijke goeroe, de leraar van leraren sinds de oudheid. Ishvara is natuurlijk geen individu, maar die hoge bewustzijnsstaat die ons transformeert van onze gebruikelijke, beperkte, op het ego gebaseerde staat naar een toestand van transcendentie en grenzeloosheid.
Sinds de oudheid hebben mensen symbolen gebruikt voor die ultieme leraar. Een van de meest duurzame symbolen is Surya , de zon. Het prachtige Vedische gebed dat bekend staat als de Gayatri-mantra spreekt de zon aan als ‘degene die onze geest verlicht’
De Surya parabel van de apengod Hanuman
Hanuman, de grote apenheld van de Ramayana , was bijna vanaf zijn geboorte gefascineerd door Surya. Als baby zag hij de zon aan de hemel en zag die aan voor een hooggroeiende, weelderige mango. Hij duwde zich van de aarde af met zijn krachtige apenpoten en strekte zich uit door zijn lange apenarmen, hij sprong en zweefde om de zon te grijpen – en slaagde daarin (zelfs als een baby had Hanuman bovennatuurlijke kracht). Hij stopte de zon in zijn mond en begon ervan te eten, waardoor het universum donker werd, wat natuurlijk de goden waarschuwde dat er iets heel erg mis was. De zon brandde in Hanumans mond, maar die koppige aap hield vol tot Heer Indra zijn diamanten bliksemschicht ( vajra ) recht naar Hanuman’s kaak slingerde ..
Dat deed het. Hanuman opende zijn mond en liet de zon vallen, en het licht van het universum werd weer normaal. Maar die vajra deed hem pijn. In feite brak het zijn kaak ( hanu ), waardoor hij de bijnaam kreeg waaronder we hem vandaag kennen, “degene met de gebroken kaak.” De goden namen Hanuman tijdelijk de krachten weg, maar omdat ze spijt hadden van zijn kaak (en niet over het redden van de zon), gaven ze hem ook speciale krachten van kracht, snelheid, vormverandering, een geschenk voor het celibaat, een wonderbaarlijke herinnering, en de kwaliteiten van een ware minnaar van God, die hem in de toekomst allemaal zouden worden teruggegeven als hij Lord Ram zou ontmoeten en dienen.
Ondertussen had Hanuman een opleiding nodig. “Waarom vraag je het Surya niet?”, opperde zijn moeder, Anjana. “Hij rijdt elke dag met zijn strijdwagen over de hele wereld en ziet alles, overal. Hij kent alle heilige geschriften en hij vliegt zelfs hoger en verder dan jij kunt. Ik weet zeker dat hij dat kleine fruitincidentje toen je nog een baby was helemaal vergeten is.’
Dus Hanuman vroeg Surya om zijn leraar te zijn, maar Surya weigerde. Hij had Hanuman vergeven dat hij hem probeerde op te eten, maar zei: ‘Ik heb een strak schema en helemaal geen vrije tijd. Ik moet in beweging blijven. Ik kan niet stoppen om je les te geven, en bovendien, hoe kun je effectief leren als ik in beweging ben?”
“Wat als ik je bijhoud?” vroeg Hanuman. “Wil je me dan als je student nemen?”
“Je zult het niet kunnen,” antwoordde Surya, “maar goed.”
Hanuman vloog op en ging met zijn gezicht naar Surya’s gezicht staan, en Surya – die volharding in een student op prijs stelde – begon door de lucht te snellen, terwijl hij de Schrift uiteenzette. Dit betekende natuurlijk dat Hanuman altijd achteruit reisde, met zijn gezicht naar zijn leraar, maar is dat niet zoals het hoort? Je moet je leraar niet de rug toekeren, dat is onbeleefd.
Sommigen zeggen dat Hanuman’s achterwaarts bewegende traject de oorsprong was van surya namaskar (zonnegroeten). Als je erover nadenkt, zul je je realiseren dat wanneer je de bewegingen van surya namaskar uitvoert, je de neiging hebt om achter op je mat te eindigen en dan naar voren moet terugkeren om de serie voort te zetten.
Hanuman was zo’n toegewijde student dat hij alle Veda’s binnen een week onder de knie had. En wat was Surya’s vertrekvergoeding? Surya, die misschien een beetje opgelucht was toen ze Hanuman zag gaan, weigerde elke betaling. “Een toegewijde student zien leren was zijn eigen beloning,” zei hij.
“Nou,” zei Hanuman, “ik kan je alleen maar mijn dankbaarheid en namaskars (respectvolle groeten) aanbieden .” En zo werd de Surya Namaskar-serie geboren als Hanuman’s goeroe Dakshina voor Surya.
(bron Yoga International)
De groet aan de zon bestaat uit een reeks van 12 bewegingen die je meerdere keren achter elkaar moet herhalen.
Ze brengt alle spieren in actie om ze warm te maken en conditie te brengen voor de uitvoering van ASANA.
Het is een volledige oefening op zich en kan ook los van een andere yoga sequence uitgevoerd worden. Volgens de traditie doen yogi’s de zonnegroeten voordat de dag begint.
Zonder Surya Namaskar is zo vertrouwd met yoga en zonder deze is yoga beoefening ondenkbaar.
Ze bereidt ons voor op de Asanas, versterkt het spierstelsel, versnelt en verruimt de ademhaling en eveneens het ritme van de hartslag zonder te leiden tot vermoeidheid of benauwdheid.
Persoonlijk heb ik het meest gehad aan het boek van Andre Van Lysebeth die de vorm van Rajah van Aundh als voorbeeld neemt.
Deze man heeft de uitwerking van de zonnegroet op zichzelf, zijn gezin, zijn omgeving en zelfs scholen en bedrijven waargenomen en opgeschreven tot een boek.
|
|
De perfecte start van mijn dag begint met yoga, muziek en vaak ook een zonnegroet. Deze sequence heb ik 2 x uitgevoerd, de eerste sequence is de traditionele vorm, de tweede serie met een persoonlijke aanvulling naar balans toe. De muziek is van Eva Cassidy, een mooie cover van Cindy Lauper’s True Colors.
Zachte groet,
Isabel x